احادیثی از حضرت رضا در مورد سیره زندگی

۱) أحسـن الظّن بالله فانّ مَن حسـن ظنّه بالله کان عنـد ظنّه وَ مَن رَضى باْلقَلیل مِنَ الرّزق قُبلَ مِنه الیَسیر مِن العمل وَ مَن رَضى بالیَسیر مِن الحلال خفّت مؤونته و نعم اهلهوَ بصّره الله دار الدّنـیا وَ دَواءهـا وَ أخـرَجه منها سـالِماً إلى دارالسّلام [تحف العقول، ص 449]به خداوند خوشبین باش، زیرا هر که به خدا خوشبین باشد، خدا با گمان خـوش او همراه است و هر که به رزق و روزى اندک خشنود باشد، خـداوند به کردار اندک او خشنود باشد و هر که به اندک از روزى حلال خشنود باشـد، بارش سبک و خانـواده اش در نعمت باشد و خـداوند او را به دنیا و دوایـش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دارالسلام بهشت می رساند.

۲) التّودُّد الىَ النّاس نصفُ العَقل [تحف العقول، ص 443]دوستى با مردم، نیمى از عقل و خرد ورزی است.

۳) الـمستتر بـالـْحسنه یـَعـدلُ سبعین حسنة وَ الْمذیع بالسّیئة مَخذُول - وَ المُستتر بالسّیئَة مغفوُر لَه [اصول کافى، ج 4، ص 160]پنهان کننده کار نیک (پاداشش) برابر هفتاد حسنه است و آشکار کننده کار بد سـر افکنـده است و پنهان کننـده کـار بـد آمـرزیـده است.

۴) إنّ شـرّ النـّاس مـَن مَنع رفـدَه وَ أکل وحـدَه وَ جلـدَ عبـدَه [تحف العقول، ص 448]به راستـى که بـدترین مردم کسى است ک یارىاش را (از مردم) باز دارد و تنها بخورد و افراد تحت امرش را بزند.  

۵) إِنَّ یَوْمَ الْحُسَیْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا [الحر العاملی؛ وسائل‏الشیعة، ج۱۴، ص۵۰۴]روز [شهادت مظلومانه] حسین علیه السلام پلک چشمان ما را زخمی کرد و اشکهایمان را جاری ساخت.

۶) سئل الامام الرضا علیه السلام: عن عیش الدنیا؟ فقال: سعة المَنزل وَ کثرةُ المُحبّین [بحارالانوار، ج 76، ص 152]
از حضـرت امـام رضا علیه السلام: دربـاره خـوشـى در دنیـا سـوال شـد، فـرمـــــود وسعت منزل وزیادى دوستان.

۷) صِلْ رحمک وَ لَـوْ بشَربَة مِن ماءٍ وَ أفضَل مـا تُوصل بِه الـرّحـِم کفُّ الاذّى عنها [تحف العقول، ص 445]پیوند خـویشـاوندى را بر قرار کنید گر چه با جرعه آبى باشد و بهترین پیوند خـویشـاونـدى، خـود دارى از آزار خـویشـاونـدان است.

۸) علیکم بالقَصد فى الْغِنى وَ الْفَقر وَ الْبرّ مِن القلیل و الکثیر -فان الله تبارک و تعالـى یعظم شقّة التـَّمرة حتـى یـَأتـى یـَوْم الْقیمة کجبل احـد [بحارالانوار، ج 78، ص 346]
بر شما باد به میانه روى در فقـر و ثروت -ونیکى کردن چه کم و چه زیاد -زیرا خـداوند متعال در روز قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ نمایـد که ماننـد کـوه احد باش.

۹) لیـس شـَىء مِـن اْلاعْمـالِ عنـد الله عزّوجلّ بعدَالفـرائض أفضل مِن إدْخـالِ السُّرور علَى المؤمن [بحارالانوار، ج 78، ص 347]بعد از انجام و اجبات، کارى بهتر از ایجاد خـوشحالى براى مومن، نزد خداوند بزرگ نیست.

۱۰) لیـس لِبخیل راحَة - وَ لا لِحَسـُود لذّة - وَ لا لِملـوک وَفـاء - وَ لا لِکَذوب مُــروّة [تحف العقول، ص 450]
بخیل را آسایشى نیست و حسود راخوشى و لذتى نیست و پادشاهان را وفایى نیست و دروغگو را مروت و مردانگى نیست.

۱۱) مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة [اصول کافى، ج 3، ص 268]
هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.